Szpicbródka i uniwersytet złodziei

źródło: Wikimedia Commons

źródło: PAP

W komedii „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” z 1978 r. w rolę Stanisława Cichockiego wcielił się Piotr Fronczewski

źródło: Wikipedia

Stanisław Antoni Cichocki, ps. Szpicbródka, był „absolwentem” odeskiej szkoły kasiarzy

U schyłku Imperium Rosyjskiego w Odessie funkcjonowała słynna na całą Europę, choć tajna, szkoła złodziejskich elit. Jednym z jej wychowanków był słynny „Szpicbródka", który potem oddał swoje usługi służbom specjalnym 
i armii generała Andersa.

Absolwenci uzyskiwali miano „kasiarza", czyli złodziejskiego mistrza. Wszystko oczywiście nieoficjalnie, bowiem tajne szkoły nie wydawały żadnych dyplomów, a ich „absolwent" mógł wejść do elitarnego, przestępczego grona tylko po zaliczeniu zajęć teoretycznych i praktycznych i po decyzji złodziejskiego grona o przyjęciu go. Mimo tej tajności, opracowano sposób na to, aby weryfikować tych, którzy chcieliby bez „uprawnień" posługiwać się „tytułem" kasiarza.

A zatem każdy, kto chciałby tak się określać, w razie wątpliwości musiał wskazać osoby udzielające mu rekomendacji. Protektorami mogli być tylko albo nauczyciele złodziejskiego fachu, albo inni przyjęci do grona. W przestępczym półświatku weryfikacja tych informacji trwała krótko. Kto posługiwałby się tytułem „kasiarza" bez uprawnień, ryzykował śmiercią.

Złodziejska elita nie chciała, aby na związki z nią powoływał się ktokolwiek nieuprawniony. Aby zostać kasiarzem, czyli złodziejem najwyższego stopnia wtajemniczenia, trzeba było znać podstawy chemii, matematyki i kryminalistyki.

Mekka przestępców

Historia złodziejskiej akademii ma swój prapoczątek w roku 1789. Znajdująca się nad Morzem Czarnym twierdza turecka Chadżybej została zdobyta przez oddział kozaków służących Rosji. Pięć lat...